2024 USA Las Vegas

2024 USA Las Vegas

5 weken in een camper een rondreis vanuit Las Vegas maken.

Op 3 april j.l. hebben wij ons 55 jarig huwelijk gevierd!

Vandaag gaan wij op vakantie en beginnen in Las Vegas in Nevada, USA

Welkom op onze 20e camperreis die in Las Vegas begint en ook in Las Vegas zal eindigen.

Tegen 16 uur plaatselijke tijd zijn wij in het ons bekende hotel aangekomen.

Het hotel heeft allemaal laagbouw gebouwen, hier is onze kamer.

Onze kamer voor 2 nachten. Achter de fotograaf staat het grote bed en en links achter de muur is de badkamer.

Op de parkeerplaats van het hotel is een soort auto- en motoren show.

Een mooie motor met op de achtergrond een bestickerde auto.

Ook deze auto's zien er avontuurlijk uit.

En nog zoiets. Het is genoeg voor vandaag.

Hebben genoten van een goede nachtrust na de lange vlieg dag.

Na de koffie wandelen we naar de Strip. Aan de overkant van deze weg was de piste van de F1 races.

Op de bekende Strip met de Eifeltoren.

Wij zijn in de bloementuin van hotel Belagio.

Elk jaar zijn er andere bloemen thema's.

Alle planten en bloemen zijn echt!!

Vandaag mogen wij de camper ophalen en gaan we boodschappen doen!

Na het uitchecken bij het hotel nemen we een taxi naar Cruise America nabij Henderson.

Wij zijn een uur vroeger dan afgesproken maar worden meteen geholpen. Onze koffers wachten tot zij de camper in mogen.

Dit is de route die wij gaan rijden.

En dit is hem! Onze 30 ft. camper voor de komende 5 weken (foto genomen bij Oliver Lee Memorial SP).

Maar eerst gaan we uitgebreid boodschappen doen! Ook kopen wij twee grote opvouwbare tuinstoelen!

We staan hier op de Boulder Beach campground aan het Lake Mead.

De vandaag gereden route

Na zo'n drukke dag was het heerlijk om weer in de camper geslapen te hebben!

Ellie is (erg) vroeg op.

En maakt foto's van ons uitzicht.

Jan moet nog wel een beetje beter wakker worden!

Later in de ochtend lopen we stuk richting Lake Mead.

Kijken terug naar de camping. Je ziet ons camper dak links van het midden.

Het water niveau van Lake Mead is erg laag, de waterlijn ligt dan ook nog behoorlijk ver weg.

Maar de uitzichten over het meer zijn mooi.

Alles lijkt kaal maar er zijn wel overal bloemen te vinden.

Onderweg naar de volgende camping in Wikieup staat dit bord bij een parkeerplaats en is onderdeel van Lake Mead NP.

Vanaf de parkeerplaats heb je goed zicht op canyon.

Wij zijn op weg richting Kingman.

Het land kan er onherbergzaam uit zien, maar de golfbaan is wel altijd groen!

Zijn aangekomen in Wikieup. We hebben heerlijke een appel-peer gebak gekocht voor bij de koffie!

De vandaag gereden route.

We rijden vandaag naar dit State Park.

Het zijn mooie beelden in Wikieup!

Zijn om 11 uur uit Wikieup vertrokken, het zijn lange (en soms slechte) wegen om naar Alamo Lake te komen, Alamo Lake ligt 38 mijl vanaf de doorgaande weg.

Wij hebben een mooie plek op de camping met uitzicht op het meer.

Een zeer ruime plek!

Op het hele terrein, maar denkelijk in de hele wijde omtrek, lopen de wilde ezels.

Zo te zien heeft hij/zij maling aan ons.

De vandaag gereden route.

Het wordt wederom een mooie warme zonnige dag.

We hebben nog een heerlijke ochtend bij het Alamo Lake.

De ezels balken zeer regelmatig maar gelukkig moeten zij toch ook gaan grazen!

We rijden vandaag naar Cottonwood en passeren nabij Prescott dit mooie gebied.

Als je op Google Maps kijkt zie je dat dit een groot veld is met dit soort gebergte.

We gaan vrij hoog over het gebergte heen.

Zijn er mooie vergezichten en kijken richting Cottonwood.

We gaan weer afdalen (zie de weg die tussen bergen loopt).

Dit is wel mooi gekleurd maar hier is vast naar een of andere erts gedolven en is dit afval!

Maar dit is puur natuur, het ziet er leuk uit met al die struiken in elke kuil op de berghelling!

In Cottonwood hebben we een plaats gereserveerd in dit State Park.

Omdat we vrij laat zijn aangekomen (en weten nu wel de plek) gaan we bijna meteen weer weg. Want we hebben ook gereserveerd voor een Western show met eten.

Hoewel het vrij dicht bij het State Park ligt gaan we wel met de camper, want straks zal het aarde donker zijn om te gaan lopen (1,5 km). Naast onze camper staan paarden voor de show klaar.

Op het terrein loopt ook deze mooie kalkoen!

Ons wildwest avondmaal! Kip, aardappelbol, pasta met kaas, salade, kidny bonen, broodje, gebakje.

Na het eten is er een show met zang en dans met als verhaallijn de Burgeroorlog (American Civil War).

Met swingende muziek.

Tijdens één van de laatste songs rijdt een verlichte "spook" op een verlicht paard buiten langs de ramen zodat iedereen kan schrikken.

En na afloop staan alle medewerkers bij de uitgang om je te bedanken voor je aanwezigheid (krijg je een hand of een knuffel).

De vandaag gereden route.

Vandaag zaterdag, een dagje rust, we blijven op het Dead Horse Ranch State Park, staan alleen op een andere plek.

Het is een prachte plek met zicht op een lage heuvelrug waar we in de middag overheen gaan lopen.

Lopen over de heuvelrug en beneden ons ligt een deel van de camping.

Even ingezoomd op onze camper (rechts naast grote boom).

Hier kijken we naar Cottonwood en nabij de rivier (bij de opstaande oeverrand) ligt het terrein van de wildwest show.

In de verte ligt Tuzigoot NM (een groot Indianen bouwwerk).

De zon maakt een mooi kunstwerk van de campingtafel!

Vandaag alleen in buurt van camping gereden.

Zondag, blijven tot 11 uur op onze plek.

We maken een rondje op de campground.

Ellie aan de wandel en Jan ontspant met een boek.

Jan is "echt" wakker en de sokken hangen te drogen. Ook zie je hier onze gekochte grote opvouwbare tuinstoelen!

Op het terrein van de Day-use lopen we een rondje om het meer.

Het is een prachtig gebied.

Er zijn ook vissers actief.

En deze dame peddelt tussen de rietvelden door in haar opblaas boot.

Na de lunch vertrekken wij uit het park en rijden over de weg die wij ook vrijdag hebben gereden.

Gaan over de bergen en rijden weer door Jerome.

Het dorpje Jerome ligt op de berghelling.

De weg door het dorp is steil, kijk maar in de spiegel!

Een smalle weg voor onze camper.

En vele geparkeerde auto's.

We kunnen net overal langs.

Het is echt erg steil.

Maar leuk om hier te rijden.

De brandweer garage van Jerome (rijden ook langs de huizen die boven de brandweergarage staan ).

De hoeken zijn heel scherp en krap, we moeten de spiegel inklappen!

Maar eenmaal door Jerome heen is het een prima weg.

Even een stop om van het uitzicht te genieten.

We nemen een afslag om een pauze te houden en kijken terug op de weg die wij gereden hebben.

En komen zo hoog dat er nog sneeuw ligt.

Net voorbij Prescott hebben wij in dit gebied een campingplek gereserveerd.

Dit is onze plek in het bos.

Maar natuurlijk gaan we wandelen en komen uit bij het Lynx Lake.

Bij de Day-use is het druk met dagjes mensen.

Er zijn hier goede voorzieningen met barbecue mogelijkheden.

De vandaag gereden route.

Vroeg in de ochtend schijnt de zon al door het bos en maakt lange schaduwen.

Het is een grappig gezicht dat de schaduw scherp op de lagere bomen aftekent.

Jan is klaar voor vertrek.

We rijden weer naar de Day-use en wandelen naar de dam van het Lynx-lake.

Op de overloop van de dam ligt veel hout, sommige wandelaars steken hier over naar de hogere dam.

Wij wandelen langs de oever van het meer.

De wolken trekken weg, de lucht wordt blauwer.

Na vertrek bij het Lynx lake rijden we over de Interstate naar de noordkant van Phoenix. Bij dit huis hebben we een plaats gereserveerd.

Op de binnen plaats van de TCB ranch (in de Sonoran Foothills)

In de avond maken wij beide gebruik om deze therapie te onder gaan.

In de avond bestellen wij, n.a.v. een e-mail, bij deze Flying J Ranch een speciale show met Banjo giganten die op 28 april plaats vind.

De vandaag gereden route.

Het was vannacht behoorlijk warm!

Aan de buitenkant van de villa.

Onduidelijk is of deze paarden groep bij de villa hoort of bij de buurman.

Jan gaat naar de poort en gaat het open zetten.

Ellie rijdt de camper naar buiten.

We passeren een Mexicaans huis met tuin.

Het is maar een korte rit, aan de noordzijde van Phoenix, naar dit State Park.

Onze campingplaats in het Lost Dutchman SP.

Achter de camper is nog veel plaats met een enorm uitzicht!

Een camping gast brengt met de auto zijn/haar wc afval naar de dump. Gelukkig kunnen wij dit gewoon met een slang doen.

De vandaag gereden route.

In de ochtend gaat Ellie lopend naar het Ranger station om te informeren of wij nog een dag in dit park kunnen blijven.

Ja, dat kan alleen op een andere plek zonder voorzieningen als elektra.

Zitten inmiddels op onze nieuwe plek met een mooi uitzicht op de rotsen!

De gehele omgeving.

Opvallend is de hoeveelheid gele bloemen.

En overal staan van die lange cactussen.

Als je rustig in de schaduw zit zie je soms beestjes uit de grond komen.

Wij hebben geen idee wat dit is maar kan snel in zijn/haar holletje kruipen (links)

Vandaag waren wij op de camping.

Nog een laatste foto in het Lost Dutchman SP.

We gaan over de vrij saaie wegen naar het zuiden.

En komen bij het Picacho Peak SP.

We hebben weer een leuke plek!

En in de avond is de lucht prachtig!

Hoe mooi is dit?

De vandaag gereden route.

Hier komen wij ver in de namiddag aan en hebben nu dus nog een dagtrip te maken.

Op de overzicht foto zie je het Picacho Peak SP.

Foto van camper genomen vanaf het bordes van het badhuis.

Het uitzicht vanuit onze camper.

We lunchen op de Day-use (je moet vóór 12 uur van je plek af).

Dit is de Picacho Peak met vulkanische oorsprong.

Nog even lekker in de schaduw lezen.

Vanaf de Day-use is de Interstate te zien (de lichte streep in het groen), dit was vooral in het donker goed te zien door alle lichten.

Onderweg naar Catalina SP even naar het postkantoor in Red Rock.

Gaan direct links af want hier ligt het Catalina SP.

Het State Park ligt praktisch gesproken in de noord-oost hoek van Tucson.

We rijden het pak in, de maan staat al aan de hemel.

Vanaf onze campingplek zien we het grote bergmassief.

De vandaag gereden route.

Een nieuwe dag, met een foto van het badhuis waar wij vanavond zijn!

Maar eerst weer genieten van de zon en het boek.

Flesjes water vullen voor onderweg en voor gebruik in de camper.

Je kan wel raden welke liefhebberij onze buren hebben!

Klaar voor een wandeling (het is wel behoorlijk warm, 30 gr).

Maar het is zeker de moeite waard om hier te wandelen.

Het is en blijft toch een Desert waar wij lopen.

Het zijn geweldig grote Cactussen!

We moeten wel een behoorlijk steil pad op.

Jan neemt de maat van de cactus.

Ook dit soort cactus vormen zijn erg mooi.

Ondanks de warmte zijn er veel bloeiende bloemen.

Een bloeiende bol cactus.

Veel drinken is echt noodzakelijk!

Een cactus met weerhaakjes.

Dit is vermoeilijk een zeer oude cactus boom.

Zeer tevreden over de wandeling keren we terug naar de camper en verlaten het park.

Vanuit Tucson rijden we via de Interstate richting de grens van New Mexico.

In de Desert liggen ook steenbergen, hoe dat kan??

Het ziet er wel spectaculair uit.

En dichterbij is het enorme rommelige steen massa.

Met gigantische ronde stenen.

En brokken waarbij je je afvraagt hoe kan het blijven staan?

Bij Willcox gaan we van de Interstate af en gaan hier overnachten.

We melden ons bij de Saloon.

John Wayne wacht ons op.

Een foto van het badhuis stond al aan het begin van de dag, maar deze tekening is te leuk om niet te laten zien. Overigs was het badhuis binnen schoon en keurig ingericht!

In de schemering zien we de kop-lichten van de auto's die op de Interstate langs rijden (hebben geen last van het geluid gehad)

De vandaag gereden route.

Op onze 15e vakantiedag gaan we van Willcox naar Las Cruses in New Mexico.

In Willcox zien we, ook op zondag, in de verte de grote (witte) vrachtwagens langs rijden.

Onze camper op het terrein.

We verlaten de camping in Willcox.

De Interstate nabij de grens van New Mexico gaat door een grote vlakte waar vaak zandstormen zijn,

En als er dan zandstormen zijn moet het verkeer compleet stoppen en blijven staan!

We zijn op de KOA camping in Las Cruses. Hier gaan we uitgebreid gebruik maken van de wasmachines.

En natuurlijk van de drogers zodat we na een uur de schone was weer in de kast kunnen opbergen.

We staan aan de rand van de camping en hebben goed zicht op de omgeving.

Beneden ons staan cabins die ook per nacht worden verhuurd.

Het licht van de stad Las Cruses vanaf onze plek.

De vandaag gereden route.

Vandaag rijden naar dit Oliver Lee Memorial State Park.

Vroeg in de morgen is het buiten, in de zon, wakker worden best lekker.

Bij het thee zetten bleek onze propeentank leeg te zijn (de meter werkt niet). Gelukkig hebben we hier wel elektra.

Maken een wandeling over het grote terrein waar met een leuk uitzichtpunt.

Straks moeten wij de bergen over naar de White Sands NP.

Er zijn ook leuke schommelstoelen! (onze camper is ook nog net te zien!)

Jan wil het wel proberen.

Samen op de schommel, achter ons de honden uitlaat plaats.

Op weg naar de White Sands.

Het is een enorm berg gebied waar nauwelijks iemand woont.

Links is het gebied van de White Sands al te zien!

Zijn bij de ingang.

De weg wordt regelmatig vrij gemaakt van het verstoven zand (gipskristallen).

Op deze kaart is te zien hoe enorm groot de White Sands is, wij rijden maar een klein stukje (ong. 10 km) het gebied in!

Hier rijden we op de harde ondergrond van de de White Sands.

We gaan lunchen in één van de vele boxen (voor de hitte van de zon).

Hier is wel een aangename temperatuur.

Het is vandaag niet erg druk.

Onze zoon vroeg of wij wel een emmer en een schepje hadden mee genomen

Het bewijs, wij zijn op alles voorbereid!

ook Jan laat het zien!

Naar boven lopen gaat nog wel (hoewel je steeds weer terug zakt).

Terug lopen is veel lastiger, steeds maar op zij stappen lijkt het beste.

Ellie gaat het ook proberen. Je kan zelf zien hoe Ellie dit ook probeert (video, tik in het midden)

We staan toch op de heuvel.

We nemen natuurlijk foto's.

Voor de foto!

We zien hier maar een heel klein stukje van de White Sands.

Jan gaat op zij stappend naar beneden.

Nog een klein stukje Jan!

Ellie staat nog op de heuvel en links het spoor van Jan.

Wij zijn al meerdere keren in de White Sands geweest en ook op deze boardwalk.

Maar de boardwalk is wel geheel vernieuwd! En natuurlijk zijn heuvels wat opgeschoven.

Zijn inmiddels Alamogordo gepasseerd en zijn bijna bij het volgende State Park.

Aan de voet van de bergen kan je al campers zien staan.

Wij hebben hier verleden jaar ook overnacht.

Onze camper in de avond zon.

We staan op plek nr. 1

De zon is onder gegaan.

De vandaag gereden route.

Vandaag wordt er aardig wat gereden bij een stevige wind.

Op onze plek in het Oliver Lee SP kan je wel heel ver kijken, de witte streep in de verte zijn de White Sands.

In de middag arriveren we in dit State Park.

De maan komt op boven de dam.

We zitten nog lekker buiten in het laatste daglicht.

De vandaag gereden route.

Ons ochtend uitzicht.

Zijn onderweg naar Carlsbad Caverns NP.

Wij zijn hier in het verleden al eens geweest, maar nu gaan we met de lift ruim 230 meter naar beneden.

Eenmaal beneden volgen we een pad van ca. 2 km.

De aangelichte druipsteen formaties is de enige verlichting in de grot.

Het ziet er indrukwekkend uit.

Het is onwaarschijnlijk mooi wat de natuur kan maken!

Het pad is smal en af en toe is er een bankje.

Het hangende druipsteen heet Stalactites en de staande zijn Stalagmite.

Daar waar een een klein meertje is, is er een mooie weerspiegeling.

Een klein deel van de "Big Room".

Laag voor laag is er aan gemaakt op de Kolom.

Jan met nog 2 bezoekers op het pad.

Rock of Ages, een formatie met een baard?

De verschillende vormen van druipsteen, door de belichting wordt het nog mooier.

Sluiten af met Het Chinees Theater, nu met lift naar boven en weer naar het Brantley Lake SP.

De vandaag gereden route.

Het is weer een strak blauwe hemel, we blijven nog een dag op Brantley Lake SP.

Een lekkere rustdag,

Hoewel, we rijden naar de Walmart in Carlsbad.

En halen de benodigde etenswaren en drink producten (en ijs!)

Wat later op de middag maken we een wandeling rond de campground.

Ellie moet haar hoed vast houden vanwege de wind.

Tegen de avond veranderd de lucht, het lijkt een zandstorm, maar is het niet. Lijkt ook op mist, maar is het ook niet!

Vandaag naar Carlsbad en terug gereden.

Het wordt weer een mooie en warme dag!

Voor vertrek uit het Brantley Lake SP gaan we nog een wandeling maken.

We lopen naar het eind van een landtong bij het meer.

Er is nauwelijks een pad te zien, maar hier kan je wel goed onze camper zien staan.

Het water van het meer ligt vrij laag.

Dit deel van New Mexico is vrij vlak maar ligt wel ca. 1000 meter boven zee niveau.

In de verte ligt de campground.

Jan op de landtong.

Gaan terug naar de campground via een droge greppel.

Maar juist in de droge (brede) greppel groeien de hoogste planten/bomen.

We verlaten het State Park en rijden nu aan de andere kant van de dam waarin de overloop goed is te zien.

Na een vrij korte rit zien we onze volgende bestemming al liggen: Bottomless Lake State Park.

Een State Park waar wij verleden jaar ook zijn geweest.

In het avondlicht

Mede door werkzaamheden is het rustig in het park.

Aan de overkant staat onze camper.

De vandaag gereden route.

Het is weekend geworden.

Voor we van het Bottomless Lakes SP vertrekken gaan we wandelen bij de kleine meertjes.

Het lijken een soort krater meertjes.

Waarom het water zo groen (en toch helder) is weten we niet.

In Roswell gezien.

Rijden over een hoog gelegen grote vlakte naar Alto (Ruidoso).

In Alto hebben wij 2 nachten gereserveerd op Little Creek RV Park, een campground waar we 2 jaar geleden ook zijn geweest.

In de avond komen de Deers naar de campground.

Ondanks dat de Deers er niet bang uit zien zijn zij steeds zeer alert op geluid en bewegingen.

De vandaag gereden route.

Zondag 28 april, zon en wolken en een frisse wind. Rust- en (kleding) was dag. Zitten uit de wind in de warme zon te lezen.

Tegen vijf uur rijden we in 10 minuten naar de Flying J Ranch.

Wij hebben tickets voor deze show.

Zijn hier 2 jaar geleden ook geweest. Kunnen met de camper op het terrein parkeren.

De show wordt gegeven buiten het normale seizoen om (eind mei begint het seizoen).

Het is niet echt druk, we wachten op de aanvang van het diner en de show.

Na het diner treden eerst de eigen Flying J Ranch muzikanten op

Allemaal geweldige muzikanten.

Geniet even mee.

Na een korte pauze komen Alan Munde (links) en Bill Evans (met zijn bandleden) op.

Alan Munde in het midden, is al meer dan 50 jaar een Bluegrass muzikant.

Beleef de Bluegrass sound.

De volgende gast is Riley Baugus, geboren in North Carolina. Speelt vanaf zijn 10e banjo en met name de Appalachian music uit de Blue Mountains.

Luister naar zijn muziek.

Tijd om de bandleden van Bill Evans voor te stellen: Steve Smith, Anna Luna en David Thom

De sound van Blue Grass!

Als slot een gezamenlijk optreden!

Vandaag alleen naar show gereden.

Gisteravond is er een klein beetje regen gevallen, maar nu schijnt de zon.

In de ochtend zijn de Deers weer terug!

Het is een behoorlijke roedel.

Zij vinden schijnbaar ook iets eetbaar tussen de kiezelstenen.

Een mooie ree, de oren staan recht op om alert op gevaar te blijven.

We trekken vandaag een behoorlijk stuk naar het noorden.

Het eerste stuk net buiten Ruidoso met de bergen ziet er prachtig uit.

Net na Carrizozo rijden we door dit Lavaveld (hier in een park met wandel mogelijkheden).

Het lavaveld heet Valley of Fires en is één van jongste lavavelden (5.000 jaar).

Valley of Fires strekt zich uit over 44 mijl (70 km) en is circa 7 km breed.

De weg loopt over het lava veld.

Op het lava gesteente groeien behoorlijk wat planten.

Onderweg eten we bij een parking een boterhammetje en aanschouwen we de (zeer rustige) 4 baans snelweg.

Het landschap veranderd voortdurend.

Passeren een weg gegraven heuvelrug t.b.v. de 4 baans snelweg.

Arriveren in de middag bij het Bluewater State Park.

Een vrij groot State Park met wandel mogelijkheden. Wij staan op Cayonside.

Natuurlijk lopen we naar het meer, er staat veel wind.

De zon weerschijnt op het water.

Het lijkt er op dat wij op een grote vlakte zijn maar wij zijn hier wel op hoogte van 2.300 meter!

Zijn inmiddels naar de dam van het meer gewandeld.

Door de ligging van de bergen behoeft het geen hoge dam te zijn.

Hier is ook een mooi uitzichtspunt.

Jan bekijkt de hele omgeving.

In de verte ligt een dorpje en ervoor ligt een kleine canyon.

Hier is de omgeving iets meer ingezoomd.

Beneden in de canyon loopt een klein riviertje.

Jan bij de camper.

In de verte staat de camper in de avondzon.

De vandaag gereden route

De laatste dag van de maand april.

De omgeving van onze camper.

We wandelen naar de canyon.

Er is niet echt een pad maar enkele steenmannetjes.

Het ziet er vrij ruig uit.

Jan houdt zich liever maar vast.

Om een valpartij te vermijden gaan we niet verder de canyon in.

Op weg naar de volgende, dichtbij gelegen, campground.

Ellie maakt nog een mooie foto van de omgeving.

Onze volgende campground is het Red Rock Park en is gelegen in het gebied van de Native Americans, de Navajo's.

De bergen zijn echt rood gekleurd.

Een los staand stuk met een gezicht.

Jan verkent de omgeving.

Op de achtergrond de Church Rock.

Hier willen wij morgenochtend naar toe lopen.

Terug kijkend naar de campground.

De vandaag gereden route.

Een datum foto op de camping waar wij vanavond zijn.

Maar nu eerst de Red Rock Campground

Vanuit onze stoeltje is het uitzicht bijzonder!

De trail naar de Church Rock lijkt eenvoudig.

We starten vanaf dit punt onze wandeling naar de Church Rock.

Ontmoeten een vrolijk gezin die wel een foto van ons wil maken.

Het klimmen begint.

De randjes waarop gelopen moet worden worden smaller.

De steenmannen wijzen de weg.

Het wordt ruiger.

Ellie wacht op de nadere verkenning door Jan.

We besluiten hier terug te gaan (geen val risico nemen).

De weg terug.

Het is jammer dat we niet verder zijn gekomen, maar het genot van wandelen blijft wel.

De rode rotsen en de enkele boom!

Na water getankt te hebben gaan we verder.

De weg naar het noorden, richting Colorado.

Het zijn zeer lange stukken door het Navajo gebied.

Vrachtwagen met enorme banden als vracht.

De langzaam afbrokkelend rotsen.

Bij een orkaan wind is de kans dat deze elektriciteitsmasten omwaaien!

De wolkenkrabber.

De inrit naar de camping in Colorado nabij Dolores.

Op de camping.

De vandaag gereden route.

Vandaag rijden wij naar de Corona Arch, een lange rit (circa 300 km) over vrij stille wegen.

We beginnen vandaag met de rit op Colorado hyway 145, welk bijna 190 km lang is.

Deze weg hebben wij nog niet eerder gereden.

Er lonken hoge bergen in de verte.

Zeer waarschijnlijk rijden wij daar naar toe.

We komen al dichter bij de sneeuw.

Door de vele bochten die wij moeten nemen zien wij steeds andere hoge bergen.

Op deze hoog gelegen weg is nauwelijks verkeer.

Ook hier is het roodachtige gesteente aanwezig.

We gaan hoger en hoger.

Er liggen inmiddels sneeuwvelden naast de weg.

Even een stop om het landschap goed te bekijken.

En weer hoger, de bergtoppen worden steeds witter.

En nog hoger!

Het is, ondanks de zon, koud.

Met twee vesten en handschoenen en een muts gaat Ellie naar buiten.

Wij zijn op een hoogte van bijna 3.100 meter.

Als we afdalen zien we dit huis.

Bij grote parkeerplaats stoppen wij en kunnen we terug kijken vanwaar wij gekomen zijn.

Het bord met informatie.

Jan geniet van de zon. Achter Jan Mount Wilson met een hoogte van ruim 4.300 m.

We gaan nu echt afdalen.

en rijden door een prachtig dal.

Wat een mooi gebied!

Nabij Naturita rijden we de hwy 90 op en volgen deze bijna 70 km naar Utah.

We rijden in een zeer lang dal, in de verte de bergen van Utah.

Een lange en stille weg

Deze bergen liggen in het grens gebied van Colorado en Utah.

Aan het einde van dit lange dal gaan we omhoog.

Het landschap veranderd.

Maar mooi om te zien.

Na veel bochtenwerk

zijn wij nu op de hoogvlakte en in Utah.

Op de weg naar Moab.

Ook hier is het rustig op de weg.

Voorbij Moab nemen we hwy 279 en bijna aan het einde van deze weg ligt deze, voor ons, bekende campground.

We nemen onze rust.

Bij de ondergaande zon kijken we vanaf het begin van de Corona Arch trail naar de campground.

De vandaag gereden route.

Een nieuwe dag

Vandaag zeer vroeg opgestaan om in de koelte van de ochtend te wandelen.

We hebben deze trail al vaker gelopen maar de trail is nu beter gemarkeerd.

Het is kwart voor acht, de groepscamping (achter onze camper) is al leeg

Ellie luistert en kijkt of er geen trein aankomt (die hebben wij nog nooit gezien).

Jan staat voor de foto in het front van de uitgehakte trein doorgang.

We zijn een half uurtje onderweg.

En het wordt al behoorlijk warm.

De bloeiende cactussen.

Het is een mooie wandeling richting Corona Arch.

Gele bloemen komen hier veel voor.

Het is wat lastig lopen op die smalle randjes.

Even een rustpauze. Het gat, boven Ellie, is het begin van een Arch.

De Corona Arch is in zicht!

Nemen weer wat te drinken en overleggen over wel of niet verder gaan.

Hier is een punt bereikt waar je behoorlijke risico's loopt met vallen e.d.

Hier moet je met behulp van een touw naar boven klimmen. Dat zal nog gaan, maar terug is veel lastiger!

We kiezen voor veiligheid gaan dus nu terug of liever gezegd lopen nu richting Pingo Arch.

Ongeveer midden op de foto is ook een kleine arch te zien (is niet de Pingo Arch).

Vanaf hier is de Colorado River goed te zien.

De Colorado River maakt hier een zeer scherpe bocht en in het witte vlak is de campground te zien.

Zo is onze campground goed te zien, van onze camper is maar een klein stukje zichtbaar (ligt verborgen achter spoorlijn).

Een zeer lastig stuk om omhoog te gaan.

We gaan niet verder, zelfs ervaren wandelaars die wij spreken hebben er moeite mee. Ellie kijkt nog een keer om.

De drie "heuvels" links van Jan zijn ook vanaf de campground goed te zien.

Jan wijst de Pingo Arch aan.

We zijn inmiddels al een heel eind gezakt.

En naderen het eindpunt.

Blij dat alles goed is gegaan!

Een aardige jonge dame neemt graag een foto van dit echtpaar!

In de loop van de middag horen we opeens een trein rijden!

Het is voor eerst dat we hier een trein zien!

Natuurlijk hebben we dit al eens eerder gezien. (Potash zijn diverse zouten die gewonnen worden uit vijvers)

Nog weer later zien we de trein weer voorbij komen!

De trein moet hier toch een behoorlijk hoogte op.

Het is een leuk gezicht.

En vooral als de trein "door" de berg heen gaat.

Als afsluiting van de dag, deze mooie bloemen.

Vandaag op de camping gebleven.

Gaan straks weer vertrekken.

Op de groeps campground naast ons is het druk geworden. Waarschijnlijk een soort reünie van kampeerders.

Onze buren komen met deze auto uit Australië. Tent op dak en met zonnepanelen en airco (inklapbaar).

We gaan richting Moab

Onderweg naar het Goblin Valley State Park. Het lijkt wel of hier een groot meer is geweest met de oeverwand.

Op onze vorige reizen zijn we wegens tijd gebrek dit State Park steeds voorbij gereden (ligt wel nog een heel eind van de doorgaande weg af).

Maar nu gaan we het wel bekijken.

Het is weekend en we staan in de file. Als er één auto weg gaat mag er ook één auto naar binnen. We wachten ruim een half uur.

Bijna iedereen (en dus wij ook) gaan naar de parking nabij de Valley.

Via de trappen (achter Ellie gelegen) loop je de valley in. De valley is zo'n 5 km lang.

Wij lopen alleen in het eerste deel, het is ongeveer 30 graden en nauwelijks wind.

Bij de volgende foto's zijn geen teksten geschreven, de foto's spreken voor zich.

Wat ziet u hierin?

Ellie bestudeert dit nog even.

2 Hondenkoppen

UFO's ??

Een moment van overdenking.

Jan naast het echtpaar.

Ellie voor de hut en hoopt dat de stenen blijven liggen.

Even rust.

Zo te zien staat de zon recht boven ons.

Stenen liggen nog op een smalle rand.

De witte bergen op de achtergrond vallen duidelijk op.

Puntmutsjes worden bewaakt door de hond.

We lopen terug naar de parking waar de camper staat en nemen een ijsje uit de vriezer.

Daarna lopen we naar de Three Sisters.

We maken nog een rit naar een trailhead in het park maar moeten constateren dat dit te zwaar voor ons wordt.

We verlaten het park

Wij eindigen deze dag op de camping in Hanksville (zijn we eerder geweest).

Bij de camping staat dit restaurant waar we gaan eten.

De vandaag gereden route.

Het is bevrijdingsdag in Nederland!

Deze Amerikaanse mevrouw hebben wij gisteravond ontmoet bij het restaurant. Mevrouw spreekt en verstaat uitstekend Nederlands en heeft haar honden steeds Hollandse namen gegeven!

De winkel bij het tankstation ligt in de berg.

Op weg naar Capitol Reef NP.

Ook bij dit park zijn we al een paar geweest maar zijn nooit het park ingereden en dat gaan we nu wel doen.

De weg is vrij smal maar het is gelukkig niet druk.

Het is een prachtig gebied.

Geniet gewoon even van de verschillende beelden.

Op het einde van de verharde weg is een parkeerterreintje met rondom indrukwekkende rotsen.

Hier begint ook deze Capitol Gorge die alleen door Four Wheels Cars bereden mag worden.

Wij kunnen dus niet verder, maar wel een foto nemen.

Er is wel een trail naar deze Tower! Gaan wij niet doen!

We rijden op ons gemak terug, hier begint de zon weer te schijnen.

We naderen weer de ingang van het park.

Nadat we het park hebben verlaten gaan we de mooie weg 12 op (rijden vandaag van Torrey tot Escalante).

Het eerste stuk gaat door bossen (en de weg gaat flink omhoog). Het regent!

Regen en een flinke hagel bui!

Op het hoogste punt (ruim 2.900 m).

Het is een mooi gebied, jammer dat het regenachtig is.

Het weer is opgeklaard, we rijden nu over een hoog gelegen weg in het Grand Staircase-Escalante National Monument.

De uitzichten zijn zeer weids.

En aan de andere zijde van de weg!

We gaan verder en de volgende beelden geven een indruk van deze mooie weg.

Op deze foto (van internet) is de weg goed te zien.

We gaan de canyon in.

We moeten even in de Turnout om het snellere verkeer te laten passeren.

Beneden ons de weg die wij hebben gereden.

Het is een ongelofelijk mooi gebied.

De dag eindigen wij in dit State Park. Alleen is er geen zon en is het koud met veel wind.

De vandaag gereden route.

Het wordt een mooie zonnige dag! (op de camping waar we 's avonds zijn).

Ons uitzicht in het Escalante State Park. Het is vannacht koud geweest zowel door de temperatuur (er was 's morgens ijs op de planten en op de tafel) en de sterke wind.

In de zon wordt het al een stuk beter.

We maken een korte natuur wandeling.

Een mooi uitzicht (zie op de achtergrond de witte bergen).

Beneden ons de campground.

Een groepsruimte in een prachtige omgeving.

Nog maar een keer het mooie vergezicht!

Een evenwichtige steen.

Een versteende boom.

Altijd mooi om zoiets te zien.

Verspreid op het terrein liggen losse stukken van versteende boom (met prachtige kleuren!).

En het is streng verboden om iets mee te nemen.

In het stadje Escalante halen we wat boodschappen en kunnen we koffie drinken.

Jan op het terras.

En Ellie op het terras.

Ja koffie, maar wel met iets lekkers er bij!

Op weg naar Cannonville.

Op weg naar Cannonville.

Er wordt aan weg gewerkt.

Wat zijn dat een vreemde bollen.

Het zijn huisjes in een vakantie park.

Er is even wat weggehakt om de weg aan te leggen.

Cannonville is in zicht.

Hier gaan we 2 nachten staan.

Na ons ingeschreven te hebben rijden we naar dit park wat op circa 10 mijl vanaf Cannonville ligt.

In het park gaan we deze wandeling maken.

We starten de wandeling.

De natuur is prachtig.

De beelden spreken weer voor zich zelf!

Ellie bewondert de bloemen.

Al die patronen in deze steen massa blijft fascineren.

Ja Ellie, het is hoog.

Even een rust pauze.

Zijn in een zogenaamde box.

Omsloten door hoge bergen.

Wat is de mens toch klein in deze omgeving.

Grote kleur verschillen.

Dit is een andere box.

Lopen terug naar de camper.

Zijn niemand tegen gekomen op de wandeling.

Na een rustpauze gaan we naar een ander deel van het park. Maar waar doet dit aan denken?

We hebben onze avondmaal gebruikt in dit park, vandaar de langere schaduwen.

Hebben het park verlaten.

Zijn bijna in Cannonville.

De vandaag gereden route.

Een nieuwe dag met een blauwe lucht maar wel veel wind.

Gaan vandaag naar het Bryce Canyon NP maar komen vanavond hier weer terug.

De weg naar beneden op de camping.

Een mooie oude plaat van het Bryce Park.

Na, net buiten het park, geparkeerd te hebben gaan we met de bus naar het visitorcenter en lopen naar het Sunrise Point.

We lopen langs de Rim en lopen met de wind mee.

Het nadeel is wel dat wij nu steeds omhoog moeten lopen.

Er gaat een groep paardrijders het park in.

Wij hebben de indruk dat alle bomen wat groener zijn dat voorheen.

Weids uitzicht.

Wij hebben ook het gevoel dat de paden naar beneden breder zijn geworden.

Op één van de uitkijk punten.

Oei, de wind.

Maar het komt goed!

Een prachtige weerschijn op de rotsen.

Het is niet echt druk met wandelaars.

Kan je zien wat een wolk doet.

Zijn bijna aan het einde van onze wandeling (gaan alleen nog naar uitzichtpunt links naast bomen).

Vanaf laatste uitzichtpunt.

En stappen op de bus terug naar de camper.

De vandaag gereden route.

Heldere dag!

De heuvels achter de camping.

We trekken verder naar het westen (Nevada).

Het was zo koud dat het water van deze sproeiers zijn bevroren.

Natuurlijk stoppen we bij de Red Canyon.

Gaan een stukje wandelen

Bij Panguitch slaan we de weg in naar Cedar Breaks NM.

Passeren het Panguitch Lake.

Het Panguitch Lake

hoger en hoger.

Er ligt nog aardig wat sneeuw.

Maar de wegen zijn schoon.

Wij willen naar Cedar Breaks NM.

Maar de weg naar Cedar Breaks NM is nog afgesloten!

Wij parkeren onze camper op dit doodlopend stukje weg 148 en gaan hier lunchen.

Nemen foto's over de opzij geschoven sneeuw heen.

Wij zijn hier op een hoogte van 3226 meter!

De uitzichten zijn dan ook zeer weids.

Na de lunch gaan we verder op hwy 143.

Even later zien wij (geheel in de sneeuw) deze overlook (foto van internet).

We worden verrast door het uitzicht op Cedar Breaks NM.

Op de foto gezet.

Er staat een enkel huis op de route naar beneden.

Er zijn ook veel haarspeld bochten.

Zijn bijna bij de stad en snelwegen, rijden dan over vrij saaie wegen naar onze volgende State Park in Nevada

Tegen eind van de middag komen we hier aan.

Onze plaats is gereserveerd.

Een eenvoudige camping met elektra. Het is fris door de wind.

Siltstone is een massieve kleisteensoort met meer kwarts dan klei.

Lopen de Nature Trail. Zie ook de oude watertoren.

Bij het Day-use terrein.

Bekijken en bevoelen de vreemde obstakels.

Zoek Ellie.

Een prachtig lijnen spel.

Vreemde wolken slierten in de lucht.

De vandaag gereden route.

Vandaag meer wolken!

Ons uitzicht.

Onze camperplaats.

Na de koffie rijden we met de camper naar het Day Use terrein en gaan hier vandaan de trail lopen naar het Miller Point.

De beelden spreken weer voor zich zelf.

Een terugblik

Het is lastig om een plekje voor je voeten te vinden.

Nog een terugblik.

Het Miller's point

Jan in het huisje van Miller's Point.

We gaan terug naar de camper.

Ellie komt ook naar beneden.

In de verte ligt de campground waar wij gestaan hebben.

Ellie wijst naar de Day-use waar nu onze camper staat.

Terug bij de Day-use gaan wij ook de "Cathadrals Gorge" (Cathadraal kloof) bekijken

Je kan vrij ver in de kloven komen.

Even naar de hoogte kijken.

Jan vind het indrukwekkend.

Voor we boven bij het Miller's Point gaan wandelen lunchen wij hier bij de camper.

We zijn omgereden en staan in de buurt van het Miller's Point.

Hier maken we een wandeling naar het Eagle Point.

We lopen boven op de heuvels.

Het is een leuk pad.

Zijn bijna op het Eagle Point en zien beneden de campground liggen.

Natuurlijk worden er foto's genomen.

De foto van Jan.

Beneden tussen de rotsen ligt het pad waar wij vanmorgen hebben gelopen.

Halen nog wat boodschappen in Pioche.

Echt zo'n oud mijnwerkers dorpje.

Aan de overkant met de rode gevel is de winkel.

Maar er is ook een hotel

En zelfs een Opera House!

Blijven twee nachten in dit State Park.

De vandaag gereden route.

Vandaag is het zeer wisselend weer met zon en regen.

Gaan een kijkje nemen bij het Echo Lake.

Aan de overkant ligt het Day-use terrein waar wij morgen een trail willen lopen.

Vissers op de dam.

Het is vrij lange dam.

Om de "hoek" begint de canyon.

Links boven op de foto ligt op de heuvel de campground.

Het is regenachtig, rijden "binnendoor" naar Panaca.

Nabij Panaca ligt een Arch in de vorm van een Theepot.

We rijden om, om de Teapot van de andere kant en dichterbij te fotograferen.

En nog wat dichterbij.

Als we terug rijden naar de camping is het droog en wil de zon gaan schijnen.

Vandaag in de buurt van het State Park gebleven.

Op deze nieuwe dag is de regen weg getrokken en is er volop zon met wolken.

Wij gaan het Day-use terrein om hiervandaan te gaan wandelen.

Willen de Overlook Trail gaan lopen.

Aan de wandel, het is behoorlijk warm geworden.

Een bol cactus.

Het pad naar de top van de heuvel is voor ons toch wat te zwaar en wij gaan via deze serviceroad terug naar de camper.

Maar ook vanaf deze road is er een mooi uitzicht met aan de overkant van het meer de campground.

Beneden ons de tenten campground.

Bij het meer zijn nu meer vissers actief.

Het is een behoorlijke steile service weg (t.b.v. watervoorziening)

En nog verder naar beneden!

Onze camper staat te wachten.

Het is een korte rit (een uur) naar onze volgende camping.

Onze plek in het park.

Lopen een rondje in het park.

Ellie bekijkt de steil omhoog lopende bergen.

Het ziet er mooi uit.

Het lijkt een vrij woest gebied.

Bloemen aan de boom.

We laten onze buren zien. Hier een leuke Europesche caravan.

Tent op het dak.

Tent op de aanhanger.

Maar wel met zonnepanelen!

De avondlucht.

En nog avondlucht.

De vandaag gereden route.

Zondag 12 mei, Moederdag

Een geheel blauwe lucht.

Koffie gedronken, vol in de zon zitten is te warm.

Jan geniet van het uitzicht.

Wij zijn klaar om te gaan wandelen.

Rijden de camping af maar blijven in het park.

In het park is namelijk ook een mooie tuin en hier begint ook een trail die wij gaan lopen. Roze Irissen!

En de blauwe irissen.

Waterval met vijver

Zeer behoorlijke vissen!

Er is ook nog een vijver en een speeltuin en veel zitbanken.

Wij gaan de overlook trail lopen. De beelden spreken weer voor zich zelf.

Hoog in de bergen wordt toezicht gehouden.

Het pad achter ons.

De camper wacht op ons.

De moederdag taart.

Aan de taart.

Op weg naar Las Vegas

Op weg naar Las Vegas.

Lange wegen

En nog langer!

Mooie patronen in de heuvels.

Onze campground voor twee dagen.

Als wij een rondje over de camping lopen spreken wij 2 jonge Duitse mensen die vandaag beginnen met hun camperreis. Wij bieden onze twee gekochte opvouwbare tuinstoelen onder de voorwaarde dat zij na afloop van hun reis ons een foto zenden met onze stoelen en dat zij de stoelen weer doorgeven.

Natuurlijk gaan wij in de avond nog naar het zwembad.

De vandaag gereden route.

De laatste volle dag in Las Vegas.

In de ochtend, 9 uur, rijden wij naar dit winkelcentrum.

Gisteren konden wij hier niet parkeren, maar nu wel.

Moeten wachten tot de winkels open gaan (10 uur) en dan zie je dat er al busladingen met klanten komen!

Vandaag opgeruimd en vooral ingepakt.

Het is even wennen om de gehuurde stoeltjes te gebruiken.

Maar er is gelukkig genoeg tijd om ook vandaag nog naar het zwembad te gaan!

De laatste dag!

Tegen elf uur zijn wij bij Cruise America om de camper in te leveren. Daarna met een taxi naar het vliegveld.

Inchecken, wat eten en wachten op vertrek.

Circa 5.000 km gereden in 5 weken. Wij hebben genoten van deze 20e camperreis. Hopen weer snel terug te komen.

jAlbum + PhotoSwipe

Help

Letter grootte:
Knop grootte:

Gebruik het volledige scherm voor een foto:

Stuur hierover een email

Sluit venster