Help

Sluit venster

Letter grootte:
Knop grootte:
Kijk tijd:

Gebruik het volledige scherm voor een foto:

2023 USA Chicago-Phoenix

2023 USA Chicago-Phoenix

Klik om de knoppen te tonen of te verbergen

Een reis van Chicago naar Phoenix

Onze 19e reis met een camper in Noord Amerika.
In ons verslag wordt de reis nader beschreven.

Wij gebruiken de scheur blaadjes van een kalender over Amerika voor de dag aanduiding.

Wij vliegen van Amsterdam naar Chicago met United Airlines

Helaas zijn er geen plekken met alleen 2 stoelen, maar de ruimte voor de benen is verrassend groot.

Het enorme vliegveld O'Hare nabij Chicago

Deze skyline van Chicago hebben wij niet gezien

Als we aankomen op O'Hare is het behoorlijk fris, iedereen heeft wat op zijn/haar hoofd ook al is het een zakdoek.

Het Best Western Plus Hotel in Franklin Park (zo'n 20 mijl vanaf het centrum van Chicago).

De hotelkamer

Vanaf ons hotel kunnen we lopend naar de vestiging van Cruise America!

In deze supermarkt (tegen over Cruise America) kopen we wat te eten en te drinken.

Het is een prachtige opgemaakte supermarkt!

Tussen de wortels en sla liggen de bladen van een cactus (zonder stekels).

In het groen is de gehele route weer gegeven, we beginnen rechts boven in Chicago.

Na een goede nachtrust halen we brood bij de bakker schuin tegenover ons hotel.

We bestelde één brood en een zak bolletjes en kregen er gratis nog een brood bij!

Na (uitgebreid) boodschappen te hebben gehaald bij de Walmart rijden we naar dit natuurpark.

Een mooie grote plek bij het meer.

We gaan natuurlijk in de zon zitten genieten van de omgeving.

Als we een avond wandeling maken lijkt alles kaal, maar de kaalheid heeft mooie vormen.

Aan de andere kant van het water staat onze camper.

Het is een mooi gebied, in de zomer zal het hier zeker druk zijn!

Een stilleven van het Bullfrog Lake.

Jan op de steiger in de zon.

De camper bij het Bullfrog Lake..

We maken een wandeling over het terrein..

Voor vandaag nog een foto van ons huisje voor de komende weken.

Vandaag zijn we maar een klein stukje zuidelijker gereden (aangegeven met rood).

Voor we gaan vertrekken maken we nog een wandeling over het terrein. Dit zijn de plekken voor tenten met beugels om de lampen op te hangen.

Het voorjaar is begonnen!

Het is hier in de ochtend nog enigszins fris.

Laat in de middag zijn we in Effingham en gaan we naar Camp Lakewood.

Bij de office hangt informatie over de beschikbare plaatsen. Wij kiezen voor 47.

Een mooie plek tussen de bomen.

En nu even lekker ontspannen.

Nu we duidelijk een stuk zuidelijker zijn gekomen is het ook merkbaar warmer geworden.

"Missouri Welcome sign for Visitors traveling by car, taken near the western entrance into Missouri on"

We rijden in St. Louis richting Gateway Arch.

Nu we dichter bij komen zie je de enorme hoogte van bijna 200 m.

We parkeren onze camper op een openbare parkeerplaats.

Het hele terrein rond de Gateway Arch is nu gereed .

De vorige keer dat wij hier waren was de Arch gesloten, nu kunnen wij de Gateway Arch bezoeken.

Na de veiligheidscontrole worden we ingedeeld, wij staan op 2.

Hier krijgen we informatie over de Gateway Arch, geprojecteerd op de beton wand.

En natuurlijk promotie van de muziekindustrie, Ellie danst mee.

Vervolgens worden we naar een trap geleid en moeten wij bij deur 2 blijven staan.

Zo staat elke groep voor haar of zijn deur te wachten tot de lift komt.

Om de wachttijd te bekorten wordt ook hier steeds informatie op de deur geprojecteerd.

Hierbij worden steeds de verschillen met de Gateway Arch getoond.

Ook Parijs komt langs.

Dan is er de lift, de mensen stappen uit en wij stappen in.

Het is een klein deurtje, dus bukken!

Ook de cabine is klein en rond, hoewel er 5 stoeltjes zijn, zitten wij hierin met ons tweeen.

Een raar vertekend beeld.

De deur is bijna geheel glas zodat je goed in de poot van de Arch kan kijken

In de poot loopt er ook een werktrap helemaal naar boven.

Hoewel niet te zien hangen nu de liftcabines onder elkaar.

We zijn in het bovenste deel van de Gateway Arch.

Er zijn vrij smalle ramen maar de vensterbanken zijn meer leunbanken om naar buiten te kunnen kijken.

Het uitzicht is erg mooi, we kijken hier recht naar beneden aan de stad kant.

Het Capitol van St. Louis (nu een museum).

Een groot deel van St. Louis.

Men kan zeer ver zien.

Jan fotografeert de Mississippi en het achterliggende land.

De Mississippi is bij St. Louis wel al vrij breed.

Wij zijn in de staat Missouri en aan de overkant van de Mississippi ligt de staat Illinois.

De grote snelweg over de Mississippi.

Even wat dichterbij gehaald, nu is ook duidelijk de spoorbrug in beeld.

De camper staat aan de kant van de stad net voorbij het Stadion.

We markeren de camper.

Als afscheid van de Gateway Arch kijken we vanaf het Capitol terug naar de Arch.

Rijden wederom naar het zuiden en slaan af bij de dit State Park.

Informatie over het State Park.

De rekening van het State Park, dit is één van de weinige parken waar iemand aanwezig is om aan te betalen.

Het park met rechts de camping.

Groen zijn de beschikbare plekken waar we uit konden kiezen.

Een ochtend wandeling in het St. Francios SP.

Het pad is erg modderig door de regen van vannacht dus lopen we terug naar de camper.

Het is mooi groot camping terrein.

Trekken door kleine stille dorpjes, de bomen worden al groener.

Bereiken onze bestemming voor vandaag.

Een park met veel wandel mogelijkheden.

Zoals gezegd, er zijn veel wandel mogelijkheden in dit SP.

Het watertje stelt nu niet veel voor maar kan wellicht wel flink aanzwellen.

Jan probeert de brug te laten zwieberen.

Maar dat lukt niet echt.

Na een mooie wandeling de schoenen uit en lekker in de zon.

Later in de ochtend wandelen we naar de wensput (op de voorgrond) waar uit een watervalletje stroomt.

Jan staat boven bij de wensput.

Het stroomt best wel flink.

We hebben boodschappen gehaald.

Jan zet de boodschappen op de vloer van de camper en Ellie ruimt op.

Gelukkig zijn de parkeerterreinen bij de supermarkten altijd erg groot want de camper neemt ruim 2 plaatsen in.

We rijden naar deze camping in West Memphis.

Wij hebben al eens eerder op deze camping gestaan.

Uiteraard kijken we naar de boten die op de Mississippi varen.

Het komt af en toe voor dat het water in de rivier zodanig stijgt dat de campground geheel overstroomt (een soort uiterwaarde).

Er zijn erg veel brede en lange duwboten.

We zijn de Mississippi overgestoken en zijn in Memphis. Even over 10 uur staan we bij de boten.

We gaan met dit schip de Mississippi op en gebruiken hierop de lunch.

We krijgen een tafeltje voor 2 aan de raamzijde.

Na een heel veel mededelingen kunnen we vlak voor vertrek (11 uur) de lunch bij het buffet afhalen.

Dit is wel Amerikaans, op kartonnen bord en plastiek bestek.

Het is warm en smaakt goed.

Er is ook een band aan boord.

Natuurlijk gaan we ook naar buiten om naar de rivier en omgeving te kijken.

Er zijn veel bruggen over de Mississippi.

Vanmorgen was het nog fris (na de regen vannacht) maar het wordt al warmer.

Kijk Jan is ook mee!

Het nep scheprad.

Drie bruggen naast elkaar.
De rivier staat vrij laag.

En nog een keer met de Amerikaanse vlag!

Binnen gaat de muziek door en zijn er mensen aan het dansen.

Je ziet Ellie genieten.

Op het grote parkeerterrein bij de piramide staat onze camper.

Een kijkje naar beneden.

En een kijkje naar boven.

De Mississippi is hier al zeer breed.

Terug bij de camper gaan we toch even de piramide in.

Het is een zeer grote outdoor winkel met binnen grote vijvers.

Boven in de piramide is een hotel en is er een restaurant.

Veel vissen en bij de lift naar boven liggen alligators (achter glas).

We verlaten Memphis.

Niet ver naar het westen ligt in Arkansas dit State Park.

Een groot park, wij staan op Camp Area A, plek 25.

Onze camper in de hoek (met zon).

De trail naar Lake Dunn heeft ook een begin op de campground vlak naast onze plek.

Even een trap op.

Om dan van het uitzicht over het meer te genieten.

We lopen over de dam weer richting onze camper.

De ruimte is enorm.

Vanuit het park rijden we Wynne in en zien enorme verwoestingen.

Instortingen en de daken er af.

Overal ligt puin en bomen.
Achteraf gelezen dat hier een orkaan overheen is getrokken (met 4 doden!).

Deers langs de weg.

Komen aan in het State Park.

De eerste nacht staan we op 39 en de tweede nacht op 42.

De maan schijnt door de boom.

Overzicht van het park en de trails.
Vannacht heeft het geregend,

We wandelen naar Ceder Falls Overlook.

De overlook is een boardwalk.

De waterval vinden wij erg tegenvallen.

De overlook is aangelegd in de tijd van de grote werkeloosheid (1929 en later)

Onze 2e plek in het park.

De plek is ook geschikt voor gehandicapte mensen.

Jan gaat naar de douche.

Een emmer met badspullen mee.

Dit is Mona uit Texas. Mona hadden we al eergisteren ontmoet en bij elke ontmoeting hebben we even gekletst.

Mona wil graag met ons op de foto.

Als we al weer een tijd thuis zijn ontvangen wij deze kaart van Mona.

Wij poseren even voor Mona.

Dit is een motorhome (een compleet huis).

Voor vertrek rijden we de Red Bluff Drive.

De overlook op de drive.

Opvallend zijn de vele kleuren groen!

Bij de overlook is ook een schuilplaats.

Vanuit de schuilplaats is het uitzicht geweldig.

Een roofvogel cirkelt rond.

Dat dit de Turtles Rocks (Schildpad rotsen) zijn kan je inderdaad goed zien..

Op weg naar de Rock House Cave.

Het is een zeer diepe Cave.

Zijn in de buurt van de Bear Cave

Er zijn geweldige rots massieven in het Petit Jean SP.

Onderweg naar het volgende State Park hebben we regen en is er een auto op zijn kop in de greppel geland.

We rijden bij Mena de Talimena Scenic Drive (Hwy 88) op die naar de één na hoogste top van Arkansas gaat.

Als het mooi weer is heb je vanaf deze weg prachtige uitzichten.

Helaas komen wij in de mist (we rijden in de wolken) aan in het Queen Wilhelmina State Park.

Hopelijk is de tekst goed te lezen want het gaat over onze Koningin Wilhelmina.

Dit park ligt bijna op grens met Oklahoma.

Het is mistroostig weer, we gaan ons aanmelden bij het hotel.

En na de inschrijving gaan we in het restaurant eten.

Dit is het hotel/restaurant bij mooi weer.

Op de Talimena Scenic Drive rijden we nog lange tijd in de wolken.

We maken stop voor koffie en hebben hier enigszins zicht op de omliggende bergen.

Door de mist/wolken is het zeer stil op de weg en kunnen we genieten van de directe omgeving met zijn vele kleuren groen.

Wat we verder zien is een zeer bosrijke omgeving.

We rijden Oklahoma in.

Ook later op de dag is het nog zwaar bewolkt, we rijden hier op een stuwdam.

Het is een behoorlijk groot meer, het Sardis Lake.

Wij hebben voor vandaag dit Park uitgezocht aan het Texama Lake.
Het is een park van het leger.

Het park van boven gezien.

Onze plaats aan het meer.

Jan gaat graag even wat lezen.

Ellie geniet meer van de omgeving.

We steken het Lake Texoma over en kijken hier naar de oever waar wij in 2012 hebben gestaan.

Rijden door een typisch Amerikaans stadje, dit stadje heet Marletta.

Veel lege winkels en nep voorgevels.

Links lijkt wel een gesloten bank gebouw.

Een groot en massief stadhuis.

En natuurlijk de kerk!

We rijden Texas binnen.

Net over de grens op Hwy 35 staat dit monument.

Een eerbetoon aan de gevallen soldaten in de tweede wereld oorlog.

Vandaag rijden we naar dit State Park in Texas.

Het is een groot park met veel wandel mogelijkheden.

Wij staan op plek 47.

Het weer is niet bijster mooi maar we gaan wel wandelen.

Het (beloofde) uitzicht over het moeras land wordt nogal belemmerd door bomen, maar er staat wel een bank.

Texas en olie, ook op dit State Park is olie winning.

Er staat hier een Ja-knikker.

In de avond lopen we naar de vis steigers.

en langs het meer, het waait behoorlijk.

Vandaag is het mooi weer geworden. Zijn nog in het Arrowhead SP.

Ellie zet koffie.

Zo wordt de koffie met de hand gezet!

Vandaag rijden wij relatief veel en eindigen de dag op de camping vlak voor de ingang van het Palo Duro State Park.

De ingang van de camping.

Het uitzicht op de camping.

Er zijn ook echte kampeerders.

De onder gaande zon.

Het avondrood bracht (gelukkig voor ons) geen water in de sloot!

Vanaf de camping zijn we vrijwel direct in dit State Park.

Een overzicht van de wandel mogelijkheden in het Palo Duro Canyon State Park.

Het uitzicht bij het visitorcenter.

Wij kiezen voor het lopen van de Lighthouse Trail (links onder op de kaart)..

Er zijn veel waarschuwingen voor oververhitting!

Dus veel water meenemen!

Jan heeft wat extra flesjes water gehaald na al deze waarschuwingen.

Het landschap is duidelijk rood gekleurd en het is zeer warm.

Aan het begin van de trail denken we het Lighthouse al te zien, maar dat is een misvatting.

Het is een mooi en droog landschap met veel cactussen.

Het is prachtig om al die verschillende lagen in het rode steen te zien.

Gewoon mooi om al de verschillende vormen van toppen te zien.

Een man op een paard komt ons tegemoet, de man hebben we eerder al gesproken.

De man stopt bij ons en we mogen foto's maken.

We maken nog een praatje en hij verteld ons dat hij geen cowboy is!

Kijken terug naar waar we gestart zijn, rechts achter de berg.

Een klein bankje aan het pad, dus even een kleine rustpauze.

Op de voorgrond het pad waarop hikers, bikers en horsrides hun weg vinden.

Ellie wil wel naar boven klimmen.

Een tweede rustpauze.

Proost.

Het uitzicht van Ellie.

Aan de rechter kant van de canyon zijn de bergen minder rood.

Achter ons (in de verte) is het lighthouse, het einddoel.

Hoe zou dit gele gruis zijn ontstaan?

Het lighthouse komt dichterbij.

We kijken nog een keer terug, we hebben door de hele canyon gelopen.

Het laatste stuk is (voor ons) behoorlijk stijl en we zijn vermoeid.
We besluiten geen verdere risico te nemen en gaan terug,

Op de terugweg.

Het is zeer warm (ruim 30 gr.) maar het pad gaat gelukkig langzaam dalen.

We blijven genieten van de prachtige omgeving.

We nemen nog wat foto's.

Het beeld wat Jan heeft genomen.

Het einde van de trail is in zicht.

Na een flinke rustpauze bij de camper rijden we naar een andere plek in het park.

Dit noemt men de Cave.

Jan klimt een stukje omhoog.

Er zijn natuurlijk wel mensen die helemaal naar boven klimmen.

Wij keren terug naar onze camper en gebruiken op deze plek ons avondeten.

De zon staat al vrij laag als wij het park gaan verlaten.

Het was een prachtige dag!

Rijden door Amarillo waar vele stoplichten zijn die wij gelukkig wel in één keer kunnen door rijden..

Rijden vanaf Amarillo verder naar het noorden.
Enorme installaties langs de weg.

Er zijn ook enorme landbouw gronden die gesproeid moeten worden!

De wielen van de sproei installaties lopen in goten.

In Dalhart staan enorme opslag silo's.

Weer geheel andere opslag silo's.
Wat wij ook merken is dat de weg constant ophoog loopt.

We gaan Texas uit en New Mexico in (zie wegdek!)

Net over de grens zijn op ruim 1500 m. hoogte en er staat een forse wind.

Zijn in Raton (op ruim 2000 m.) op een commerciële camping om te kunnen wassen.

De was ligt weer schoon in de kast. We hebben een wandelpark gevonden op de kaart.

Maar eerst gaan we een zeer smalle weg op naar een uitzichtpunt om over Raton te kunnen kijken.

Raton ligt in een zeer weids gebied.

In onze ogen een zeer ruim opgezette stadje met rechte straten.

In stadje lopen de Deers te grazen.

Gaan in dit park wandelen.

Er kwam een meneer bij ons die ons waarschuwde voor beren die deze week zijn gesignaleerd.

Er zijn 2 loops te lopen.

De waarschuwingen op de borden.

Waarschijnlijk wordt hier het kerstspel gespeeld.

Er is ook een stal met een ster.

We beginnen op de East Loop.

We zijn al wat hoger gelopen en zien de camper beneden staan.

Het is een leuk pad om te lopen.

Af en toe met mooie uitzichten.

Het is een broeierig warm.

De lucht gaat betrekken, we zien regen en onweer.

Het onweer komt dichterbij.

Besluiten terug te lopen naar de camper.

In het bos staan grote cactussen.

De lucht verkleurt verder. En als we bij de camper zijn barst er een bui los.

We rijden naar de andere zijde van Raton en trekken verder de bergen in naar dit State Park.

Het State Park

Staan op de Lake Alice campground, het is er nog nat van de regen.

De vlag wordt geplaatst.

We zijn dik boven de 2000 m en het is fris.

Na het avondeten gaan we langs de weg wandelen en zien hier en daar nog een pluk sneeuw liggen.

Koffie in de zon.

Wat zien wij?

Een krokodille kop in de boom.

We zijn met de camper verder het park ingereden naar een nog hoger gelegen camping.

Hier vandaan hebben we een prachtige kijk op de omliggende bergen.

Het is gelukkig mooi weer geworden en redelijk helder.

We gaan deze trail wandelen.

We stijgen aardig en door de bomen zien we de camping liggen.

We zijn bij een bank aangekomen en genieten van de omgeving.

We kijken richting ingang van het State Park en Raton.

Het rustbankje.

Beneden staat de camper te wachten.

We gaan afdalen naar de ingang.

Wat een indrukwekkend gezicht is die palissade wand!

Nabij het informatie centrum was vroeger een kolenmijn.

Ellie toont de steenkool die in deze oude wagen ligt.

Er zijn hier ook veel vogels die door het kijkgat zijn waar te nemen.

Halverwege de middag stoppen we voor een ijsje bij het Eagle Nest Lake.

Een Deer.

De zeer stille weg bij Ocate.

Na een flinke omweg komen we aan bij dit State Park. Hier kunnen we betalen via een envelopje.

Het uitzicht vanuit onze camper.

Onze buurman op de draad.

We hebben helaas een afslag fout gemaakt en hebben zeker 50 mijl omgereden.

In de ochtend lopen de Deers op de campground

Het weer ziet er goed , wij gaan wandelen.

Het riviertje oversteken.

Het water is vrij woest.

We gaan meteen stevig klimmen.

Een doorkijkje naar de camper.

Het is voorjaar!

Even genieten van het uitzicht.

Er staan mooie dikke naaldbomen.

Een sterretje.

We trekken verder over zeer rustige wegen.

Het is weids en een ruim landschap te noemen.

Dat wij vrij hoog rijden is wel te zien aan de bergen met sneeuw.

Weg werkzaamheden.

Waar je auto banden ook voor kan gebruiken, zie sneeuwman.
Zie ook het autootje.

De ingang van het State Park.

Kaart met de park trails.

Ruim 10 jaar geleden, in oktober, waren we hier ook!

De omgeving is nog steeds prachtig.

Even proberen te gaan zitten.

Gelukt!

In het avond licht.

En dan is het ook nog een prima lees temperatuur.

Je ziet dat de zon zakt door de schaduw op de berg.

Bij onze plaats op de campground behoort ook de stenen overkapping.

Nu deze zijdevan de berg nog in de schaduw ligt gaan we hier wandelen.

Het pad gaat langzaam omhoog, komen boven de bomen in het dal.

Ellie laat het pad zien.

Hier was ooit een Spaanse nederzetting.

Door de contouren van de gestapelde stenen is er wel een beeld te krijgen van de nederzetting.

We gaan nu omhoog, het is flink klimmen.

En staan stil en zien dat we flink zijn gestegen.

In de tegenover liggende berg zie je duidelijke een lagen opbouw uit verschillende tijden.

Zo te zien zijn we nog niet boven.

De stenen structuur als een trap maakt het wel iets makkelijker.

Jan kijkt om naar Ellie.

Ellie komt er ook aan.

Wij gaan verder via de viewpoint loop.

Zoals de naam al zegt, uitzicht punten.

Vanaf dit punt gaan we (ongeveer) langs de rand van de berg die wij op de campground zien.

Blij dat wij dit hebben bereikt.

Het uitzicht, maar waar is het pad?

De campground ligt ongeveer in het midden van de foto.
Wij gaan langs de bovenrand rechts op de foto.

In het dal liggen relatief vele bewerkte velden.

Zijn weer verder langs de rand gelopen.

We gaan nu ook af en toe stukken afdalen.

Je kan goed zien dat de rivier in een bocht om de campground ligt, rechts de brug.

Even iets fleurigs.

We zijn nu bijna recht boven onze camper.

Ingezoomd zie je de camper duidelijk onder de boom staan.

We vervolgen ons pad.

En ingezoomd zie je de camper beter.

Tussen de boomstruiken door dalen we verder af.

Deze en de volgende 2 foto's snel kijken, dan volg je het pad.

We zijn bijna terug bij de camper, onze buren gaan ook inpakken.

Met een mooie wandeling achter de rug vertrekken wij uit het Villanueva SP.

Rijden door Santa Fee,

om naar het Hyde Memorial State Park te gaan.

We zijn op ongeveer 2000 m hoogte.

Boven op de berghelling is de zonneschijn nog te zien.

De zon is hier al weg en het wordt fris.

De weg achter ons gaat naar het ski gebied van Santa Fee.

Onze reservering hangt op de paal.

We gaan de East Circel Trail lopen en terug gaan we over de campgroundroad.

Klaar voor de start.

Gaan een brug over.

Terug bij de camper.

Onze buren Kimberly and Kevin uit Michigan.

Op weg naar Santa Rosa State Park.

De ingang van het State Park.

De Rocky Point Campground waar wij gaan staan.

De weg naar de campground met zicht op het meer.

Ook een camper.

De vlag kan uit, we staan op onze plek.

Wat een verschil met gisteren, hier is het in de avond nog 25 graden.

De zon is onder, de sterren komen.
Fel licht = lantaarn

We nemen een rustdag.

Gaan de shoreline trail lopen.

Door de lage waterstand loop je niet echt langs de waterlijn.

Het is een fijne wandeling.

Bij hoog water zal hier ook water staan.

Er zijn wel steeds doorkijkjes naar het Lake Santa Rosa.

Het is behoorlijk warm.

Een deel van het grote meer.

Even een leuke foto maken voor ons plakboek.

De dam die het water in het meer tegenhoud.

Wat drinken en genieten van het uitzicht.

Aan de overkant is de baan om boten in het water te laten.

In de middag hebben wij de camper op een andere plek moeten zetten.

De zon gaat al bijna onder.

De bank bij onze plek.

Dit is een zogenaamde 5e wiel camper.

Vogel in de boom.

Op het terrein liggen hoopjes zand/aarde.
We zien iets uit de grond komen.

Geen idee welk beestje dit is.

Het is steeds te snel weg.

Voor we van het terrein vertrekken stoppen we bij een soort uitzicht gebouw.

De inspectie toren.

Uitzicht naar het grote Santa Rosa Lake.

In het plaatsje Santa Rosa rijden we een stuk op de oude Route 66.

Bij een rust plaats lezen we dit bord.

Het witte gedeelte is het bedoelde "zoutmeer" uit de tekst van het bord.

Aan de andere kant van de rustplaats rijdt de trein (zie ook de windmolens).

Zijn laat in de middag hier aangekomen.

De wandel mogelijkheden.

Wij lopen een deel van de Outer Loop Trail en de natuur trail.

Ellie voelt aan de stam met de alligator huid.

Wat een mooie Alligator boom!

Terug van de wandeling.

We verlaten dit park.

We gaan kijken bij Salinas Pueblo Missions NM.

De kaart van het terrein.

Indrukwekkend!

500 jaar geleden gebouwd!

De Spanjaarden waren toen al zeer ver Noord Amerika binnen gedrongen.

We gaan zonder verdere toelichting over dit terrein heen.

Zoek Ellie!

Wat een enorme hoogte!

Echte steunbalken!

Geweldig om dit te hebben gezien!

Zijn aangekomen in Alto.

We staan op plek 74.

Het terrein van de campground wordt nog verder vergroot.

De Deers komen langs.

Wij maken gebruik van deze service.

Ook in de ochtend lopen de Deers over de campground.

We worden wel in de gaten gehouden.

Klaar voor vertrek.

Op weg naar het volgende State Park.

We zien op het bord dat we verder door moeten rijden naar de campground (rechts)

Over het Lea Lake heen kijkend zien we de camper staan.

Het is zeer warm en het meer is aantrekkelijk, Ellie wil gaan afkoelen.

Bij de dag recreatie is een paviljoen met een strandje.

Het is wel even fris en lastig met de steentjes op het strand.

Lekker afgekoeld komt Ellie terug.

In de avond grote donkere wolken met onweer (maar niet bij ons).

Het avondrood boven de camper.

We blijven nog een dag en gaan een trail lopen.

The Bluff Trail.

Een mooi pad langs de rand van de desert en de Bluff.

Bij het einde van de trail even omhoog klimmen.

Zo hebben we overzicht.

De Bluff.

Leuk meertje bij de Bluff.

Ellie geniet.

En maakt foto's

Foto van Ellie.

Jan kijkt naar de planten.

Even om de hoek kijken.

In de avondzon wat lezen nabij het meer.

In de ochtend, voor vertrek, lopen we de trail op de boardwalk.

Vogel waarnemingshut.

Kort na vertrek kunnen we vanaf de Bluff kijken.
Links de campground en in het midden het paviljoen.

De campground ingezoomd.

Het paviljoen met zwem gedeelte.

Het is wat meer bergachtig als we richting Alamogordo rijden.

Eind van de middag arriveren we in dit State Park.

Onze zeer ruime plek zonder voorzieningen.

Ellie wijst de bloem op de cactus aan.

Het uitzicht vanaf de camper.

Het uitzicht in de avond.

Gaan een wandeling maken met bescherming tegen de muggen.

Ellie wijst waar de camper staat.

Op weg naar La Cruces stoppen bij het visitorcenter van de White Sands.

De weg naar het Rockhound State Park.

We zijn er bijna.

De map van het park, we gaan naar 18.

De host begeleidt ons naar de plaats 18.

Ellie rijdt de camper netjes achter uit de plaats in en krijgt een complimentje van de host.

Een grote struik met doornen en bloemen.

De bloemen en doornen.

Ellie vindt deze Happy Stone bij de camper plek.

Maken een rondje over de campground.

Mooie, voor ons bijzondere, bloemen.

Het lijkt op fresia's.

In het avond wordt het donker en komt er regen en onweer tot in de nacht!

Het weer is weer geheel opgeknapt!

We gaan de trail lopen die, in de bergen, rond de campground loopt.

Het eerste stukje is omhoog lopen (camper staat rechts).

Maar we gaan nog een stuk hoger.

Het loopt niet altijd makkelijk.

Opvallend zijn de enorme hoeveelheid cactussen.

Uitzicht naar Deming (zeer ver weg).

We komen een echte fotograaf tegen die graag wat foto's van ons wil nemen.

Overal zijn hier cactussen.

Zijn terug op de campground.
Een omgebouwde bus als camper (met uitzichtkoepel.

Willen eerst naar een day-use terrein maar de weg daar naar toe heeft een helling van 19%. (Niet gedaan).

Kijken om naar de campground van het Rockhound SP.

Als het regent moet je hier door het water heen!

Tijdens Dust-storms, die hier zijn

moet je stoppen en je motor af zetten.

En dat geldt voor de komende 10 mijl.

Zijn in Arizona aangekomen.

Bij het, voor ons, bekende Roper Lake State Park.

De map van het park.

Onze plek in het park, het is erg warm.

gezien tijdens een wandeling.

Het Roper Lake

Brem

De zon gaat bijna onder.

In de laatste zonnestralen.

In de verte is er regen.

En we zien lichtflitsen en horen gedonder.

De laatste keer tanken.

Ingezaaid?

Op weg naar de laatste campground in Phoenix.

Bij een stop in het plaatsje Globe zien we deze enorme laadbak.

Het laatste stuk van de web naar Phoenix gaan we behoorlijk afdalen.

De laatste campground.

Bij een tankstation waar wij propeen halen.

We brengen de camper terug waar we 3369 mijl mee hebben gereden.

Een taxi brengt ons naar het hotel voor de komende nacht.

De hal van het hotel.

De kamer.

en het zwembad.

De palmbomen bij het zwembad in de avond.

Even lezen bij het zwembad.

We gaan met de shuttle taxi naar terminal 3.

Bij het wachten op vertrek kijken we naar bergen in de verte bij Phoenix.

In Houston moeten we overstappen naar een andere terminal en moeten we met de metro.

We hebben ruim de tijd en gaan lunchen op het vliegveld van Houston.

Zijn geland in Nederland!

Worden op Schiphol afgehaald door onze kinderen.

jAlbum + PhotoSwipe

Stuur hierover een email

Sluit venster